سعی کنید همیشه مخفیگاهی از خوراکی های مورد علاقه تان داشته باشید که کسی از آن باخبر نباشد. چون وقتی از مطب متخصص گوارشتان بیرون آمدید و برای بار صد هزارم حرف هایش را در مورد نخوردن ترشیجات شنیدید و سر تایید تکان دادید,قطعا مادر جانتان دنبال مخفیگاه دیگری برای رب انار و لواشک هایش می گردد و شما می مانید و حوضتان!
در اینگونه مواقع یک گیو می فایو به خر درونتان میگویید و سراغ مخفیگاه عزیز خودتان می روید و ورق ورق لواشک و مشت مشت آلبالو خشکه به خونتان تزریق می کنید.
همیشه آدمهایی هستند که ذاتا ژن خریتشان پررنگ و قوی ست!!
ادمهایی که میتوانند دو روز بر سر ناراحتی که دیگر دلیلش هم یادشان نمی آید دعوا کنند و آخر سر هم با یک دو نقطه و ستاره خر شوند و همه چیز را فراموش کنند!
آدم هایی که دو هفته برای تحویل پروژه وقت صرف می کنند و نمره می گیرند,بعد یک دفعه وسط حذف و اضافه درس را حذف میکنند چون ژن خریتشان دوست ندارد اسم این استاد در لیست واحد های گذرانده اش بیاید!
آدم هایی که یک ماه دوندگی میکنند تا یک ساعت رئیس دانشگاه را ملاقات کنند بعد وقتی توی دفتر رئیس منتظر نشسته اند, وبلاگشان را آپدیت میکنند!!!