اتمام موجودی!

مامان همیشه عاشق شکلات کیت کت بود,به قول خودش یاد روزهای مدرسه اش را زنده می کرد.علاقه ی مامان به کیت کت و حضور همیشگی اش در شاه نشین کابینت ها ما بچه ها را هم به خوردن این شکلات خوش آب و رنگ علاقه مند کرده بود و عصرها لحظه شماری میکردیم که مامان زودتر بساط چای عصرانه اش با کیت کت را آماده کند...

میان عالم بچگی همیشه فکر میکردم که چقدر خوب میشد که آدم ها مثل کیت کت بودند,لباس های خوشرنگ قرمز و سفید می پوشیدند و بوی خوش شکلات میدادند و حرف هایشان شیرین و خوشمزه بود و وقتی بهشان دل می بستی تازه به ویفر درونشان با آن طعم خارق العاده و لایه هایش شکلاتی اش  می رسیدی و هی دوست ترشان می داشتی...

الغرض که یک عدد آدم کیت کتی میان زندگیمان کم است...