آدمها اتفاقی سر راه هم قرار نمیگیرند ....
خدا وقت رویاهای رنگین کمانی کودکی...
وقت خیالبافی های شیرین نوجوانی ....
وقت همه ی احساسات پرشور جوانی...
با لبخند نگاهمان میکند و درست زمانی که وقتش برسد سهم زندگی هرکس را از همه ی عشق های دنیا می دهد...
آدم ها را سر راه هم قرار می دهد و دورتر می ایستد و نگاه میکند....
تپش های قلبمان را میشنود ,لرزش دستهایمان را میبیند و دنیا پر میشود از لبخند خدا....
نوبتی هم که باشد نوبت امتحان است, صبر و ایمان و عشقمان را محک میزند,سختی ها و موانع را سر راه مان قرار میدهد,بی قراری ها و دلتنگی هایمان را میبیند و حظ عاشقی هایمان را میبرد و منتظر میماند تا سراغش برویم.... با چشمهای غرق اشک و دل های پرتمنا سراغش برویم و دعا کنیم و همه ی سهممان را از عشق های دنیا از خودش بخواهیم....
خدا نگاهش به دنیای همه ی عاشق های دنیاست....آخر خدای عاشقانه های سبزآبی آدم ها را اتفاقی سر راه هم قرار نمیدهد